Home 2014 Africa Onderweg in Rwanda, land van de 1.000 heuvellen

Onderweg in Rwanda, land van de 1.000 heuvellen

We hebben deze reis geen planning of route. Ons enige doel was één keer in ons leven de Wildebeast migration te beleven, maar verder leven we bij de dag. Dat betekend dat we telkens opnieuw onderzoeken waarheen we kunnen en willen.

Toen we in nog in Tanzania, Lake Victoria, waren en onze volgende bestemming wilden bepalen stuiten we op een negatief reisadvies voor Rwanda en Oeganda. We schrokken hier nogal van en een alternatief kwam op om via Kenia te gaan. Daar zijn echter ook veel aanslagen op het moment en dus viel deze optie af. Terug door Zambia wilden we niet en aangezien in delen van Mozambique alleen maar gereist kan worden met een door militairen bewaakt konvooi voelden we ons behoorlijk ingesloten. Daarop hebben we contact gezocht met de ambassades in Rwanda en Oeganda en deze waren beide helemaal niet negatief. Het advies is wel gezond verstand te gebruiken, ‘s nachts niet te rijden (wat we toch niet doen) en uit de buurt van De Republiek Congo (voormalige Zaïre) te blijven.

Daarop lazen we het reisadvies van de rijksoverheid voor Turkije, Spanje en Kroatië. Tja en op deze landen staan ook allemaal waarschuwingen. (Kroatie: Tot 1995 werd er in Kroatië gevochten tijdens de Joegoslavische Burgeroorlog. Daardoor liggen er nog veel landmijnen. Vooral in de binnenlanden en in de bergen. Wees voorzichtig in deze gebieden. Ga niet van de doorgaande wegen af en let op de waarschuwingsborden.)

We besloten voor Rwanda te gaan en dat was tot nu toe een super beslissing.

DSC_1493 Bij de grens in Rusumo (Rusumo Falls), waren de beambten erg vriendelijk en alles was verrassend goed georganiseerd. Meestal zijn grensposten grote chaotische plekken waar alles en iedereen door elkaar loopt. Hier gaat alles strak en snel. Duitsers hebben geen visa nodig omdat voor de Belgen kwamen, Duitsland Rwanda onder zijn beheer had, en dus moet ik als enige van ons gezin US$ 30,- betalen. Ook onze auto is gratis, het Carnet de Passage wordt afgestempeld en we zijn onderweg. Betaald word hier met Rwanda Francs (1Euro = 925 RWF) en de officieele taal is Engels en France, de lokale taal is Kinyarwanda (pamoja heet hier: Hamwe)20140721-080310-28990095.jpgBij binnenkomst in Rwanda, valt ons op hoe mooi de dorpjes, voor Afrikaanse begrippen, eruit zien. De huisjes staan op één lijn, ze zijn gemaakt van zelf gemaakte stenen ipv klei en olifantengras en hebben metalen daken.

DSC_1521 We gaan op zoek naar een ATM, pin automaat, maar hier hebben we toch een probleempje. Allen VISA kaarten worden geaccepteerd en we moeten terugvallen op ons voorraadje nood dollars.

Omdat er in Rwanda geen campings zijn hebben we een aantal “hotels” opgezocht in Tracks4Africa en dat is waar we gaan proberen om veilig te overnachten. De eerste bestemming is La Palissa in Gashora village. Daar aangekomen verteld de manager dat we 50{826f189e666d5f36673a7257a17d487d2b02035bf60506587bf175ebb66be828} krijgen op een eenpersoonskamer en daar mogen douchen, maar dat we onze eigen handdoeken moeten gebruiken. We mogen dan de auto op de parkeerplaats neerzetten en daar slapen. Voor euro 30,- geen slechte deal, totdat hij verteld dat we natuurlijk euro 10,- per persoon moeten betalen voor het camperen. We besluiten een andere plek te zoeken en na 10 km komen we een auto tegen. De bestuurder blijkt de Executive Sector officer te zijn en hij geeft ons een plekje achter het kantoor waar we bewaakt staan. 20140722-064705-24425023.jpgWel komt er ‘s avonds nog een bewaker met een geboeide gevange voorbij en… we staan nog geen 10 meter van een Genocide Memorial af. Dat is een behoorlijk macaber gevoel. We slapen echter heerlijk.

Na een ontbijtje besluiten we een zuid route te nemen, en na een navigatie foutje staan we plotseling voor de grens met Burundi. We keren om omdat we geen zin hebben voor euro 100 visa’s te moeten kopen en komen tegen 15 uur aan in Huye, voorheen Butare. We gaan tanken en opnieuw tevergeefs opzoek naar geld. Onze Land Rover heeft een extra diesel tank waardoor we een actieradius hebben van 1.200km. Huye is een grote stad en geld als intellectueel centrum van Rwanda. We bezoeken hier het Nationaal Museum, wat ons leuk een uitleg over de cultuur geeft. We verlaten de stad op zoek naar een overnachtingsplek. Helaas kunnen we de hotels uit het navigatie systeem niet vinden, maar uiteindelijk vinden we een plekje met op de parkeerplaats van Forest Garden Hotel, met een mooi uitzicht over de heuvels en het stadje. We laten ons verwennen in het restaurantje. We kopen weinig vlees tijdens onze reizen omdat we slechts een kleine koelkast hebben, maar vooral omdat het aangeboden vlees bijna altijd ongekoeld wordt aangeboden, en daarom zitten we vanavond achter lekkere kip en konijn. Net nardat we wakker worden (de jongens slapen nog) begint iemand de Laro te wassen  – hij legt ons uit dat dit in het prijs inclusieve is. 20140722-064704-24424156.jpgDe volgende morgen merk ik bij het wegrijden dat de Turbo niet oppakt. Ze heeft wel druk op de slangen maar er komt geen power, en die hebben we hier in de heuvels toch eigenlijk wel nodig.

20140722-065255-24775952.jpgHet dieselfilter wordt gereinigd, nieuwe kan ik hier nergens kopen maar het helpt niets. Ik denk dat de diesel opvoerpomp niet helemaal goed is. In de hoofdstad over een paar dagen maar eens kijken of daar iets te koop is.

We bezoeken het zeer indrukwekkende Murambi Genocide memoriaal. Daarna rijden we door en komen na ongeveer 20 km door een vluchtelingen kamp.

20140720-080531-29131992.jpg

20140720-080528-29128868.jpg UHCHR herbergt hier sinds 2012 met behulp van vele NGO’s zeker 18.000!!! 20140720-080528-29128089.jpgAl de NGO’s (Non-Government-Organisations) zijn op verschillende manieren bezig om met de water- of stroomverzorging, scholen of verzorging helpen. Congolese vluchtelingen. Net als in Murambi wordt het weer stil in onze auto.

De landschap is prachtig. Eucalyptoswouden worden omgehakt om nieuwe terrassen aan te leggen om thee of groenten aan te bouwen. DSC_1548We rijden door richting het regenwoud Nyungwe. De weg is zeer heuvelachtig en zonder turbo moeten we regelmatig wisselen tussen hoge en lage giering. In het regenwoud is de begroeiing zeer dicht en hier schijnt 2 meter regen per jaar te vallen. Nyungwe word vooral bezoekt om in het regenwoud op een van de velen trails te hiken en om de velen soorten van primaten, zelfs chimpansee’s, te zien.

20140722-064703-24423323.jpgWe zien wat colobus apen langs de weg. Onze navigatie wijst ons de weg naar een hotel met camp mogelijkheid maar deze blijft euro 400,- per kamer per nacht te kosten. Omdat euro 800,- voor een bed iets 😉 boven ons budget is rijden we door en lokalen helpen ons graag bij onze zoektocht. We slaan uiteindelijk ons kamp op bij een lodge in aanbouw, en genieten van een prachtig uitzicht over de heuvels. Voor de euro 8,- hebben we geen faciliteiten, maar wel twee bewakers die de hele nacht naast onze auto slapen. We geven ze spaggeti en ‘s morgens ontbijt. Ze zijn vreselijk onthuts dat een man mee kookt, afwast en ‘s morgens koffie maakt. Ze lachen hier steeds weer om.

‘s Morgens komen zeker 10 bouwvakkers naar de bouwplaats, maar ipv te werken zitten ze bij elkaar en doen zeker twee uur lang niets anders dan naar ons kijken. 20140721-080318-28998943.jpg

20140721-080318-28998040.jpgIk erger me groen en geel. Langs de weg zien we namelijk echt overal kinderen die in plaats van lachen en zwaaien, direct de hand uit steken en roepen: Mumpe ama Faranga / give me money. http://youtu.be/UO1TCaQz4a0

Ik vraag na bij de bewaker en hij zegt dat ze niet betaald krijgen als ze niet werken. Waarop ik zeg dat ze dan maar aan het werk moeten gaan, ze zijn er immers toch, en dan kun je toch beter geld verdienen voor eten voor je gezien. Hierop zegt de gids; This is Africa man. Ik wordt er chagrijnig en moedeloos van. De hotels die we tot nu toe hebben gezien zitten vol met medewerkers van USAID, UN, UNHCR en andere NGO’s (non goverment organisations). We kiepen bakken met geld in deze landen, maar de mensen komen niet verder dan een schouderophalend, This is Africa!20140721-080312-28992450.jpgHelemaal waar is het in Rwanda overigens niet. Het land is net zo dicht bevolkt als Nederland en we zien letterlijk geen onbenut plekje op de heuvels.  Overal wordt iets aangeplant en echt overal zijn terrassen aangelegd voor bananen, thee, ananas, korven en potten, wijn, koffie en andere groentes, all deze producten worden ook exporteert.DSC_1523We rijden verder richting Lake Kivu naar het noord westen van Rwanda. De Lake ligt er prachtig tussen de heuvels en herinnerd sterk aan het Gardameer in Italië. DSC_1619

20140721-080315-28995402.jpgIn Kibuye word gas geborgen van de enorme methaan gasvelden onder Lake Kivu.

DSC_1636 Van de landen die we hebben bezocht is Rwanda echt het meest productief en exporteert ook daadwerkelijk.

We overnachten in de tuin van Hotel Holiday in Kibuye, op een prachtig plek aan Lake Kivu. Het meer is erg gevaarlijk omdat er onderaardse vulkanen kunnen zijn welke methaan gas verbranden. Daarbij stijgt het CO2 omhoog, maar omdat het zwaarder is dan lucht blijft het boven het water hangen. Goed uitkijken dus, maar het water is super schoon en een heerlijk alternatief voor een douche. Omdat er nauwelijks iemand van de Afrikaanse kan zwemmen zijn ze hier echt bang als Kris en Nick zo maar in het water springen – grappig – ze willen dat ze een reddingsvest aanleggen, wat de jongens voor de lol ook doen.20140722-064702-24422497.jpgDe volgende dag rijden we over een slechte weg maar nog steeds een prachtige landschap naar Giseny. DSC_1657Halverwege de dag begint het te regenen en onze auto heeft veel goede eigenschappen, maar waterdicht is ze absoluut niet. De gravelweg 4wd weg veranderd in een modderpoel en we komen net voor donker aan in de stromende regen. Omdat onze daktenten niet waterdicht zijn gunnen we ons voor de eerste keer deze reis een lodge. We overnachten in een prachtige lodge, direct aan het water. Ook hier staan de autos van de NGO’s en met name UN. Dit zal zeker te maken hebben met het feit dat we slechts 1,5 km van de grens met Congo zijn. waar we verderop ook nog een Transit Camp voor vluchtelinge zien.

DSC_1649

De volgende ochtend zitten Kirstin en ik al vroeg aan de koffie en genieten van de vissers op Lake Kivu.

Het is droog, maar niet echt weer om aan een van de mooie stranden hier te gaan liggen. Zwemmen is in Gisenyi niet aanbevolen. 20140721-080307-28987989.jpg

20140722-064705-24425811.jpgWe willen ook niet lang in de buurt van de Kongo blijven en verlaten Lake Kivu in richting Kigali, de hoofdstad van Rwanda.

 

 

Sign up to receive our latest travels in your inbox.

Kirstin & Vincent

We don’t spam! Read our [link]privacy policy[/link] for more info.

You may also like

Leave a Comment

6 comments

Radboud 22 July 2014 - 08:12

Geweldig jullie verhalen (af en toe)( te lezen. Mooi om zo’n trip te maken met z’n allen, zeker onvergetelijk.
Staat een bezoek aan Oeganda ook nog op jullie trip gepland? Een bezoek aan Masindi zou dan leuk zijn, Murchison Falls als “publiekstrekker”.
Veel plezier nog en graag tot horens! Good Goan!

Reply
Sam en Nena 23 July 2014 - 22:19

Prachtige ervaringen, geweldige verhalen en kleurijke foto’s. Wij genieten bij het lezen van jullie belevenissen. Heel jammer is het voor jullie om elke keer te ervaren dat sommige groepen niet willen/kunnen werken, geen/weinig/beetje toekomst hebben of deels opbouwen. Alleen geintresseerd zijn in het geld van de blanke/tourist/hulpverlener/missionaris. Nog iets positiefs: Erkomen op jullie bucketlists steeds nieuwe hoofdstukken bij i.p.v. eraf. (Kilimajaro klim) have fun/ embrace life.

Reply
Yvette 25 July 2014 - 12:26

Ik heb weer genoten van jullie verhaal en de vele mooie illustratieve foto’s. :-*

Reply
Ineke Jannink 4 August 2014 - 09:39

dank jullie wel voor al deze prachtige beelden, zie steeds weer uit naar het volgend bericht. Verder goede reis.

Reply
Ineke Jannink 4 August 2014 - 09:40

bedankt voor jullie prachtig verslag en foto’s geweldig. Ik geniet er enorm van en zie dan ook steeds uit naar jullie verslagen. Wens jullie verder een goede reis.

Reply
frans nijhuis 4 August 2014 - 20:29

Wat ‘n belevenissen en indrukwekkende verslage.
Moki dat wij dat zo mee kunnen genieten
in een woord GEWLDIG!,,
lieve gr. Maritje en Frans!!!

Reply